خلاصه داستان : 
الیسون ازوالات ؛ نویسنده‌ی ژانرهای جنایی و دلسرد شده‌ای است که همراه با همسر و دو فرزند خود به خانه‌ای جدید نقل‌مکان می‌کنند.
خانه ای که پیش از آن خانواده‌ای به قتل رسیده بودند و او در آن مجموعه‌ای از فیلم های هشت میلی‌متری پیدا می‌کند که سعی می‌کند  با دیدن آنها قاتل سریالی این خانه
در دهه‌ی ۱۹۶۰ را پیدا کند. الیسون علاوه بر اینکه از موقعیت‌های پیش آمده در خانه برای نوشتن کتاب جدید خود بهره می‌برد، تلاش می‌کند تا پنجمین عضو خانواده
پیشینِ این خانه را که دختری ده ساله بوده و در حین کُشتار ناپدید شده بود را پیدا کند.
بدشگون فیلمی بود که به دنباله‌ی موفقیت های سری فیلم‌های کم‌خرج اما پرفروش Paranormal Activity در سال ۲۰۱۲ و با تهیه‌کنندگیِ همان سری فیلم‌ها ساخته شد. فیلمی که یکی از کارگردانان جوان و خوش‌ذوق و قریحه‌ی ژانر هیجانی و ترسناک را به عنوان کارگردان خود می‌دید و از ایتن هاوک که با سری فیلم‌های پیش از طلوع و غروب، به شهرت رسیده بود به عنوان بازیگر نقش اول بهره می‌برد. مطمئناً منتظر هستید که با یکی دیگر از فیلم‌های کلیشه ای، بی‌منطق، کاذب و شاید حتی خنده‌دار طرف باشید . اما، میتوانید این اطمینان را داشته باشید که در سال ۲۰۱۲ اگر فیلم Sinister بهترین فیلم و ترسناک‌ترین فیلم ممکن نباشد ؛اما ، یکی از فیلم‌های درست و درمان این ژانر بوده است که نظر نسبتاً مساعدی را نیز در میان منتقدین و تماشاگران خارجی کسب کرد. فیلمی که حداقل برای دقایق و لحظاتی تماشاگر و بیننده‌ی خود را با موقعیت های به‌جا می‌ترساند، دلهره به دلش می‌اندازد و هیجان لازم را وارد می‌کند. ایتن هاوک در این فیلم بازی روانی انجام داده و نقش اول مناسبی را در آورده است که ، قهرمان به ذات نیست و اگر انسانی عادی بوده، به یکباره سمبل شجاعت در کسری از ثانیه نمی‌شود. البته باید در اینجا از قدرت نویسندگی دیکرسون و رابرت کارجیل یاد کرد که فیلم‌نامه‌ی خوبی نوشته‌اند.
فیلم همانطور که اشاره شد ، نظر مساعد بیشتر منتقدان را کسب کرد به طوری که میانگین امتیاز ۶۳ % را از سایت Rotten Tomatoes  به دست آورد.
جیمز براردینلی از ReelViews نوشته است : « گرچه پایان بندی داستان اجتناب ‌ناپذیر است (و از این‌رو تا حدی قابل پیش‌بینی است) اما با این‌حال از شدت اثرگذاری اون بر مخاطب کم نمیشود. »
مارک اُلسن از Los Angeles Times که فیلم را بسیار دوست داشته، نوشته است :‌« با پیشی گرفتن از فیلم‌های معمول و عادی و بی‌خاصیت ژانر ترسناک که سالانه تعداد زیادی از آنها ساخته می‌شود، Sinister با صراحت تمام می‌گوید که خود ما انسان‌ها عامل ترس و وحشت یکدیگریم، خودمان لولوخورخوره‌ی یکدیگر هستیم، بدترین و کریه‌ترین هیولا از میان تمام هیولاها. »
کوین سی.جانسون از St.Louis Post-Dispatch نیز در مورد پایان فیلم این‌چنین گفته است :‌« تمام اتفاقات از طریقی مخوف و وحشت‌آفرین کنار یکدیگر پیش رفتند تا به به پایانی عالی و به یادماندنی برسد که بعضی از افراد با دیدن آن بر خود بلرزند. »
گِون گلیبرمن از Entertainment Weekly نیز این‌گونه از ترسناک بودن فیلم تعریف کرده است :‌« بعد از گذشت مدتی از زمان فیلم می‌دانستم که فیلم چجوری و با چه روش‌هایی میخواد منِ تماشاگر را بترساند، به خوبی می‌دانستم. ولی با این‌حال باز هم ترسیدم! »
 
* * *
از گوشه و کنار :
رابرت کارجیل نویسنده فیلم‌نامه ایده‌ی آن را پس از کابوس شبانه‌ای که با دیدن فیلم «حلقه» برایش بوجود آمده بود، الهام گرفته بود.
این نویسنده هم‌چنین این نکته را آشکار کرد که نام شخصیت اصلی فیلم (الیسون ازولات) با بازی ایتن هاوک را از نویسنده‌ای به نام هارلن الیسون و کُمدینی به نام پاتون ازوالات الهام گرفته بوده است.
ایتن هاوک که در نقش یک نویسنده بازی کرده بود، در زندگی واقعی نیز نویسنده‌ است و دو رمان تاکنون نوشته است : The Hottest State محصول سال ۱۹۹۶ و Ash Wednesday محصول سال .۲۰۰۲
ماری که در فیلم وجود دارد، شاه مار است.
 
خشایار امامی فرد